Przy muzeum działa pracownia szlifierska, w której kamienie szlachetne i ozdobne, w tym nasz krzemień pasiasty przygotowywane są do oprawy w srebro. W pokazowej szlifierni możemy zobaczyć maszyny służące do obrabiania kamieni zarówno w szlifie kaboszonowym, jak i szlifie fasetowym.
Pierwszy etap pracy polega na wycięciu w kamieniu wstępnego kształtu za pomocą piły diamentowej, którą widzimy pod numerem 37. Następnie szlifierz przystępuje do wyboru rodzaju szlifu.
Szlif gładki, czyli kaboszonowy to najstarszy rodzaj szlifu. Jego najważniejszymi cechami są obłe kształty oraz brak ostrych krawędzi i naroży. Kamień oszlifowany w szlifie kaboszonowym nazywamy potocznie kaboszonem. Klasyczny kaboszon ma kształt owalu lub koła. Charakteryzuje go płaska podstawa i wypukła górna część, zwana czaszą.
Szlif kaboszonowy stosuje się do kamieni nieprzezroczystych i przeświecających, takich jak jaspis, agat, turkus, malachit, lapis lazuli czy krzemień pasiasty. Wypukła forma kaboszonu podkreśla ich blask i umożliwia oprawę w metale szlachetne.
Po prawej stronie, pod numerem 38 widzimy maszynę służącą do szlifowania kaboszonów. Maszyna wyposażona jest w tarcze szlifierskie z nasypem diamentowym o różnej grubości. Szlifierz rozpoczyna pracę od lewej strony, od tarczy z największymi diamentami. Przy jej pomocy nadaje kaboszonowi wypukły kształt. Kolejne tarcze likwidują rysy pozostawione przez poprzednie i wygładzają powierzchnię kamienia. Każda z nich schładzana jest wodą, która zapobiega przegrzaniu materiału i unoszeniu się pyłu.
Po lewej stronie pracowni, pod numerem 39 widzimy maszynę służącą do obróbki kamieni fasetowanych. Szlif fasetowy polega na nałożeniu na powierzchnię kamienia płaskich ścianek, czyli fasetek, które układają się wobec siebie pod różnymi kątami. Fasetki działają jak lustra – odbijają promienie świetlne sprawiając, że kamień mieni się i błyszczy.
Maszyna do obróbki kamieni fasetowanych wyposażona jest w poziomą tarczę z nasypem diamentowym i specjalne ramię z indeksem, do którego szlifierz przytwierdza kamień za pomocą wosku lub kleju. Maszyna zaopatrzona jest również w kątomierz, który umożliwia szlifowanie fasetek pod odpowiednim kątem.
Przykłady różnych rodzajów szlifów można zobaczyć w gablocie o numerze 40. Dwie podstawowe odmiany szlifu fasetowego to szlif brylantowy i szmaragdowy, zwany też schodkowym. Szlifierz może korzystać z gotowych wzorów lub opracowywać własne, tworząc tzw. szlify fantazyjne.
